Białe krzesła Chiavari są już dostępne! Pospiesz się, zanim się wyprzedadzą. Kup teraz!
Białe krzesła Chiavari są już dostępne! Pospiesz się, zanim się wyprzedadzą. Kup teraz!
Pierwotne angielskie określenie talerza klubowego pochodzi od staroangielskiego określenia „chargeour” z okresu średniowiecza (ok. 1275-1325).
Co ciekawe, termin „charger” był kiedyś często używany do opisu konia, zwłaszcza w kontekście bitwy.
Ale co wspólnego mają koń i talerz klubowy? Łączy ich definicja znaczenia ich wspólnego oznaczenia - przenoszenie ciężkich przedmiotów z jednego miejsca na drugie. Tak jak koń niósł jeźdźca, ten talerz dźwigał ciężar talerza załadowanego jedzeniem wokół stołu.
Oryginalne talerze klubowe były znacznie większe niż znamy je dzisiaj, bo krążyły wokół stołu pełnego smakołyków podczas królewskich uczt. Z czasem jednak do głosu doszła indywidualna jadalnia, przez co rozmiar talerzy klubowych stopniowo malał.
W ramach wyżywienia talerz klubowy standardowo używany jest od XIX wieku, potem częściowo odszedł w zapomnienie, ale od końca ubiegłego stulecia znów zyskał popularność i znalazł się w czołówce projektantów i dekoratorzy świątecznych stołów.
Czy wiesz, że najstarsza wzmianka o talerzu klubowym pojawia się w Biblii? W Ewangelii Marka i Mateusza dowiadujemy się, że Salome, córka Herodiady, w nagrodę za taniec na jego urodzinach poprosiła o głowę Jana Chrzciciela w „talerzu klubowym” od Heroda Antypasa.
